8+,  9+,  Dla nastolatków,  O ekologii,  O przyjaźni i relacjach

„Maciejka Gwiazd” i „Leśna Akademia Maciejki Gwizd” – recenzja

To prawdziwy los na dziecięcej loterii — mieć w swoim otoczeniu dorosłego, który niekoniecznie jest rodzicem i patrzy na świat inaczej, świeżo, odważnie. Kogoś z zewnątrz, kto potrafi otworzyć młodą głowę delikatnie, ale też z pazurem. Właśnie o takiej niebanalnej relacji, pełnej wsparcia i iskrzącej mądrością przeczytasz w książkach „Maciejka Gwizd” i „Leśna Akademia Maciejki Gwizd” autorstwa Joanny M. Chmielewskiej.

Tytułowa bohaterka, Maciejka, to postać z jednej strony tajemnicza, trochę jakby z innej bajki, z drugiej: uważna, przyziemna i pełna autentycznej troski o dzieciaki i zwierzęta. Pewnego dnia pojawia się w szkole Kuby i jego przyjaciółki Tośki jako woźna. Czy to może być tylko przykrywka? Maciejka szybko wychodzi z ramek codzienności i inspiruje dzieci do dodatkowych działań: na rzecz zwierząt, do przyjrzenia się sobie samym i swoim relacjom. W tej części, zatytułowanej „Maciejka Gwizd”, będą też zagadka, śledztwo i sporo tajemnic.

W drugiej części, „Leśna Akademia Maciejki Gwizd” przeniesiemy się w sam środek lasu. Zamiast zwykłego obozu mamy coś w rodzaju harcerskiej wersji Hogwartu (tyle, że bez magii), gdzie między ogniskiem a zagadką o ekologicznym zabarwieniu, bohaterowie uczą się odwagi, działania i empatii – wobec siebie, innych i całego świata przyrody.

Każde dziecko chciałoby mieć swoją Maciejkę Gwizd.

Relacja Maciejki z dziećmi jest wyśmienitą bazą do tego, aby uwagę czytelników przekierować także na inne kwestie. Takie, z którymi być może borykają się we własnym życiu, które zaprzątają ich myśli, i na które warto być uważnym. Będą to relacje z rówieśnikami i wszelkie ich odcienie (przyjaźnie, kłótnie, zazdrość, a nawet szantaż). Będzie sporo wątków związanych ze zwierzętami i ekologią. A także zwrócenie uwagi na potrzebę sprawczości i działania u dzieci.

Relacja Maciejki z dziećmi to coś więcej niż fabularna oś. To trampolina, z której autorka skacze w głąb ważnych tematów: relacji rówieśniczych, zazdrości, szantażu, potrzeby akceptacji. Jest tu też mnóstwo serca dla zwierząt i przypomnienie, że dziecięca sprawczość nie jest żadnym dodatkiem, ale fundamentem zmiany. W końcu świat najczęściej zmieniają ci, którym jeszcze się chce wierzyć, że można.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *