O emocjach
-
„Gaja z Gajówki. Wakacyjna misja”
Gdy czytałam najnowszą część przygód Gai, „Wakacyjna misja”, czułam pewnego rodzaju wzruszenie i tęsknotę. Wzruszenie, bo ta książka rozgrzewa serca jak letnie promienie nadbałtyckiego słońca, i tęsknotę, bo tak bardzo chciałoby się wrócić do tych beztroskich dni pachnących piaskiem, morzem i lasem, przez który prowadzi ścieżka na plażę. Do tych dni z dzieciństwa. Dziś więc zabieram Was do nadmorskiej Trzcinki i pensjonatu Prymulka. Wspólnie poczujemy piasek pod stopami, przypieczony słońcem nos, a na języku smak słodkiego gofra z owocami. Gaja razem z mamą spędzają lipiec w pensjonacie u cioci. To będzie intensywny miesiąc, bo w głowie Gai co rusz pojawiają się nowe pomysły, a nadmorska okolica tak bardzo inspiruje do…
-
„Wybuchowe życie Klary” i „Totalnie rozchwiane życie Klary”.
Książki, które dzisiaj Ci pokażę, będą doskonałym wyborem dla młodych czytelniczek (to jednak bardziej „dziewczyńska” seria, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby chłopcy też po nią sięgali), które lubią historie oparte na codziennych perypetiach, z dużą dawką zadziornego humoru i niepokorne. Jednak niech Cię to nie zmyli. „Wybuchowe życie Klary” oraz „Totalnie rozchwiane życie Klary” to właśnie z jednej strony opowieści zwariowane, a z drugiej pełne rodzinnego ciepła, nastoletnich refleksji, uważnych obserwacji i życiowych wartości. I oczywiście wielkich emocji. Mamy tu bowiem Klarę, uczennicę piątej klasy pewnej niecodziennej szkoły. Jest jej przyjaciółka, która każdą wymianę zdań potrafi podsumować po łacinie. Jest mama, w której często buzują przeróżne emocje i…
-
„Bibi i Bąbel na tropie Zmorka”. „Wakacje w górach”. „Nad wodą”.
Bibi i Bąbel wrócili! Oswoili już nocne strachy („Bibi i Bąbel na tropie Zmorka. Nocne strachy”), a wizyty u lekarza nie mają przed nimi tajemnic („Bibi i Bąbel na tropie Zmorka. U lekarza”), mogą więc teraz wyruszyć na wakacje pełne przygód. Ale czy wakacje to zawsze beztroski czas pozbawiony stresów? A co jeśli podczas górskiej wycieczki spotkają wiedźmę? A jeśli basen okaże się głębiną bez dna, za to ze strasznymi, morskimi potworami? Agata Komosa-Styczeń w dwóch najnowszych częściach „Bibi i Bąbla” bierze pod lupę wszelkie strachy związane z wakacyjnymi wyjazdami, dzięki czemu możemy się im poprzyglądać i lepiej je zrozumieć. Będzie więc lęk przed wiedźmami i duchami z górskich legend.…
-
„Zwierzocharakterki”
Z charakterami bywa tak, że mogą zmieniać się w zależności od czasu, sytuacji, otoczenia. Raz możesz być rybiątkiem, które niewiele mówi, aby niedługo stać się ryczącym lwiątkiem. Podobnie ma pewnie Twoje dziecko. Być może w domu bywa gwałtownym byczątkiem z potężnymi rogami, a poza bezpieczną przystanią zmienia się w jeżątko, które tylko wydaje się groźne. A może zawsze jest jak misianka – miłe i łagodne. Bez względu na to, ile zwierzocharakterków w nim mieszka, warto je poznać i oswoić, aby wiedzieć, jak je uszczęśliwić. „Zwierzocharakterki” to książka, która do tematu emocji i temperamentu podchodzi w sposób niesztampowy. Autor (Gabriele Clima) bowiem zdecydował się na porównanie ludzkich cech charakteru do kilkunastu…
-
„Tycipieski. Sekretni przyjaciele Zuzi”
Jeśli potrzebujesz historii, która pełna jest ciepła, dobrych emocji i słodkiego uroku, to zwróć uwagę na „Tycipieski” autorstwa Rose Lihou. To książka, która formatem dopasowała się do wielkości tytułowych bohaterów. Jest bowiem filigranowa jak tycipieski, czyli cztery psy owadzich rozmiarów, które zamieszkują ogród dziadka Zuzi. I właśnie Zuzia jest główna bohaterką, z którą odkryjemy i poznamy te zdumiewające zwierzaki. Tycipieski, czyli Pestka, Miłek, Lila i Jaśmin, to psy jak każde inne. Z wyjątkiem niewielkiego rozmiaru, dzięki któremu mieszczą się na ludzkim kciuku (albo w dziadkowym kapciu). Każdy z nich jest inny, zupełnie jak ludzie. Pestka to przywódczyni stada, Miłek lubi żartować, Lila bywa onieśmielona, a Jaśmin zdaje się najrozsądniejszy głównie…
-
„Strasznostwory”
„Strasznostwory” to książka dla dzieci, którym choć raz przez głowy przeszła myśl, że być może pod ich łóżkami mieszkają potwory. Które w nocnych cieniach rzucanych na ściany, widzą stwory, czy inne straszydła. I które sądzą, że w szafie, między ubraniami, na pewno skrywają się jakieś licha i czupiradła. Ach, i jeszcze się ich boją. Choć te, które się nie boja, a po prostu lubią historie o potworach, też będą zachwycone. Bo tych akurat tu nie zabraknie. „Strasznostwory” to historia o dwóch siostrach, Elence (starszej i odważniejszej) i Lisku (młodszej i nieco bardziej strachliwej). Dziewczynki właśnie idą spać, ale postanawiają jeszcze kilka minut pobawić się w chowanego. Lisek ukrywa się tak…
-
„Marcelinka i wakacyjna przygoda na Mazurach”
Po raz kolejny zajrzałam do świata wrażliwej Marcelinki i ponownie wyszłam z niego pełna inspiracji, refleksji i wewnętrznego spokoju. „Marcelinka i wakacyjna przygoda na Mazurach” to bowiem trzeci tytuł autorstwa Katarzyny Kucewicz (psycholożki, psychoterapeutki, autorki poradników), w którym przyglądamy się codzienności dziewczynki o wysokim poziomie wrażliwości i empatii oraz najbliższym jej osobom. Tym razem znajdziemy się na Mazurach, na samym początku wakacji, gdy emocji związanych ze zmianą może być najwięcej. Poukładane i przewidywalne dni zmieniają się w czas, w którym nie brakuje zaskoczeń, niepewności, nowości i braku planu. Na szczęście Mazury nie są Marcelince obce, bo tam właśnie mieszka jej dziadek i to u niego dziewczynka spędzi najbliższy tydzień. „Marcelinka…
-
„Każdy z nas”, „Cześć, ciało!”, „Błętki? Róż? Ty i już!”
Pokażę Ci dziś ciekawą serię książek, które choć nie zawierają wiele tekstu, to zatrzymują na długo. Wywołują pytania, czasem dają odpowiedzi, skłaniają do rozmów i przemyśleń, a przede wszystkim zapraszają do patrzenia szerzej i dalej. To trzy tytuły, „Każdy z nas”, „Cześć, ciało!” i „Błękit? Róż? Ty i już!”, które skupiają się na tematach różnorodności, ciałopozytywności oraz płci i byciu sobą. Książka „Każdy z nas” w obrazowy sposób pokazuje, że każdy człowiek jest wyjątkowy, a jednocześnie tak podobny do innych. Każdy czegoś się boi, każdy popełnia błędy, każdy potrzebuje czasami pomocy. Każdy z nas też korzysta z toalety, chce być potrzebny i czuć się bezpiecznie. Elise Gravel posługuje się w…
-
„Guzikożerca na tropie słów”
Pamiętam emocje, jakie wywołała we mnie wcześniejsza książka Olgi Ptak, „Kto ukradł jutro?”. Czułam wtedy złość, niezgodę i niesprawiedliwość. Choć przecież to nie ja muszę się mierzyć ze światem, który nie widzi dzieci z autyzmem. Byłam więc ogromnie ciekawa, czy „Guzikożerca” wywoła we mnie podobne uczucia. Poniekąd tak się stało, bo autorka ponownie wyjmuje elementy rzeczywistości swojego autystycznego syna i składa z nich obraz jego życia, a przy okazji i swój. Jest on oczywiście niepełny, posklejany z różnych myśli i słów, mimo że Leon tak bardzo się stara, aby zawsze wszystko opowiadać po kolei. Dlaczego więc mu nie wychodzi? „Guzikożerca na tropie słów” to poruszająca opowieść o odmiennym patrzeniu na…
-
„Mia, kot Pesto i ucieczka w nieznane”
Tu kupisz książkę Najbardziej lubię, gdy książka, która w głównej mierze jest o pokonywaniu strachu, wciąga mnie w jakąś historię, najlepiej magiczną. Lubię, gdy nie podaje odpowiedzi na tacy, a powoduje, że sama muszę najpierw tę tacę ściągnąć z najwyższej półki, a potem jeszcze poukładać na niej swoje wnioski i obserwacje, aby poprzyglądać się im z każdej strony. Lubię też, gdy w książkach o poszukiwaniu odwagi, czuję, że autorka lub autor też się kiedyś bała lub bał i właśnie teraz otwiera się przede mną. To wszystko znalazłam w książce Małgorzaty Prządki, „Mia, kot Pesto i ucieczka w nieznane”. Gdy czegoś się boję, to najchętniej uciekłabym od problemu jak najdalej. Może…
