-
„Za dużo! Jak uratować trudny dzień”
Wrzynający się w uszy jazgotliwy dźwięk budzika, ostre słońce, które próbuje wcisnąć się pod powieki, a potem szorstki ręcznik, drapiąca metka i za ciasna kurtka. Brzmi jak przepis na trudny dzień od samego rana. Znasz to? Przechodziłaś przez to ze swoim dzieckiem? A może codziennie tak się dzieje? Jeśli tak, to czytaj dalej, bo dziś tekst o książce, którą doceni każdy, kto wie, jak to jest, gdy wszystkiego jest za dużo. Mowa o „Za dużo! Jak uratować trudny dzień” autorstwa Jolene Gutierres (sama doświadczała trudności z integracją sensoryczną) z ilustracjami Angel Chang (która w młodości czuła za dużo, przez co często uważała, że gdzieś nie pasuje). W tym barwnym picturebooku…
-
„Rozpoznaję owady”
W serii „Młodzi Przyrodnicy” pojawił się niedawno nowy tytuł, który idealnie pasuje do obecnej pory roku. Ta część bierze pod lupę owady, a wiosna i lato to idealny moment, aby obserwować motyle, pszczoły, ważki czy biedronki. „Rozpoznaję owady” to książka, którą musisz zabrać ze sobą na spacer! „Rozpoznaję owady” ma przede wszystkim zachęcić młodych czytelników do przyglądania się przyrodzie, do bycia czujnym i wrażliwym obserwatorem natury. I myślę, że ta książka doskonale się z tego wywiązuje. Poręczny format, realistyczne ilustracje, przystępny tekst i wskazówki dotyczące obserwacji owadów to jej mocne strony. Znajdziesz w niej opisy wielu gatunków, które można spotkać w Polsce. (Wiedziałeś/aś, że w naszym kraju żyje ich około…
-
„Zima w świecie przyrody”
Pamiętasz „Jesień w świecie przyrody”? To wyobraź sobie, że jest już kolejna część, czyli „Zima w świecie przyrody”. Ja też nie wiem, kiedy to zleciało. Szast-prast i za kilka dni witamy kalendarzową zimę. Dlatego jeszcze zanim na dobre spadnie puszysty śnieg, a mróz bezwstydnie zacznie podszczypywać w policzki/palce u stóp/uszy (wybierz, co wolisz), sięgnij po „Zimę w świecie przyrody”, a staniesz się świadomym obserwatorem nadchodzących zmian w naturze. A zaobserwować można wiele, trzeba być tylko uważnym (i ciepło ubranym). Być może zauważysz gdzieś zimową kryjówkę świstaka albo orzesznicy (pamiętaj, aby nie przeszkadzać śpiącym zwierzętom). Może dostrzeżesz na polanie pokrytej śniegiem tropy zająca, jelenia lub łosia? A może nauczysz się rozpoznawać…
-
„Zagadka purpurowej orchidei”, „Zagadka srebrnego ducha”
Podobno są to książki dla nastolatków. Nastolatką już dawno nie jestem, a przy tej serii bawiłam się wprost wybornie. „Zagadka purpurowej orchidei” i „Zagadka srebrnego ducha” intrygują i wciągają w historie pełne pytań i tajemniczych wydarzeń. A na dodatek w arcyciekawy sposób zahaczają o przyrodę i ekologię. Dlatego jeśli cenisz w książkach niebanalne wątki detektywistyczne i kryminalne, to koniecznie sięgnij po serię Agnieszki Stelmaszyk. Przepadniesz! Wiadomo, że jeśli grupka bystrych, wrażliwych i ciekawych świata dzieciaków trafi na ślad jakiejś zagadki, to na pewno nie przejdzie obok niego obojętnie. Neurony w ich mózgach zaczną szaleć, wzrok się wyostrzy, a czujność wzrośnie dziesięciokrotnie. Tacy są właśnie przyjaciele z Klubu Przyrodnika, zaangażowani działacze…
-
„Ratujmy zwierzęta”Jess French
Codziennie rozmawiamy z Basią o zwierzętach, w końcu „Psi Patrol” to bajka o zwierzakach 😉 A tak na serio, to rozmawiamy dosyć często o życiu przeróżnych zwierząt, jak się rodzą, czy polują, co jedzą, gdzie żyją. Rzadko jednak poruszałyśmy kwestię gatunków zagrożonych wyginięciem. Książka „Ratujmy zwierzęta” Jess French stała się punktem wyjścia do długich rozmów, o tym, co wkrótce może się stać z tysiącami zwierząt, jeśli nie podejmiemy próby ratowania naszej planety. Jess French, doktor weterynarii i obrończyni przyrody, odwiedziła wiele odległych miejsc, aby poznać przeróżne stworzenia w ich naturalnym środowisku. Świat zwierząt okazał się dla niej miejscem fascynującym i zachwycającym różnorodnością i odmiennością. Obserwowanie wielowymiarowej fauny pozostawia jednak gorzki…
-
„Dziewczyny” Lauren Ace, Jenny Lovlie
Często wieczorami rozmawiamy z Basią o tym, jak nam minął dzień, co wydarzyło się ciekawego, czy coś nas zasmuciło. Jakiś czas temu opowiedziała mi o kłótni ze swoją ówcześnie najlepszą przyjaciółką (miano Najlepszej Przyjaciółki jest przechodnie, ale dotyczy stałego grona dziewczynek) 😉 – Nie lubię już Ani, zabrała mi klocki i nie chciała oddać. Powiedziałam, że jest głupia, a ona na to, że to ja jestem głupia. Nie będę z nią rozmawiać. – powiedziała Basia i nie chciała kontynuować rozmowy. Kolejnego dnia po powrocie do domu powiedziała: -Wiesz co mamo, zaproponowałam Ani, że na trzy – cztery obie mówimy “przepraszam”. Zgodziła się. – I co, udało się Wam? – dopytywałam.…
