"Chłopiec z lasu" - Recenzje książek dla dzieci.

„Chłopiec z lasu” to historia, której nie da się zapomnieć. Gdy ją przeczytasz, zostanie już z Tobą na długo. To przejmująca opowieść o odwadze, przyjaźni, która rodzi się w nadzwyczajnych warunkach, i o człowieczeństwie. To także zapis pełnych emocji myśli i obserwacji pewnej bardzo wrażliwej dziewczynki. W końcu to obraz współczesnego świata, z jego coraz jaskrawszymi elementami – migracją, uchodźstwem, wojną. Obraz widziany oczami dziecka.

Ala, główna bohaterka tej książki, to dziewczynka, która chodzi do szkoły, pomaga mamie i zanosi do lasu zupę w termosie dla taty. Ma psa, ukochanego pluszaka i przyjaciółkę Olę (choć ta jest tylko w wyobraźni dziewczynki). Jest też płot, z którym Ala czasami rozmawia. Jednak gdy to robi, rodzice mają zmartwione miny.

Pewnego razu, podczas jednej z wielu leśnych wędrówek, Ala znajduje dziecięcy but. Później odnajdzie również jego właściciela. To Elias, chłopiec, który ukrywa się w lesie. Zgubił rodziców (zapewne podczas ucieczki), jest przemarznięty, głodny i przerażony. Jego mama i tata zostali po drugiej stronie drutu kolczastego. Ala postanawia chłopcu pomoc, jednak nie będzie to prosta decyzja. W głowie dziewczynki pojawi się strach, ale przed czym?

„Chłopiec z lasu” jest dla mnie opowieścią o nas samych, o ludziach. O tych, którzy zmuszeni są porzucić dotychczasowe życie, i o tych, którzy wyciągają do nich pomocną dłoń. Jest w tej historii też dużo lęku, który nie raz potrafi przygnieść. Ale jest też rodząca się odwaga, sprawczość i odpowiedzialność, które ten lęk potrafią pokonać.

Cezary Harasimowicz przez ponad 150 stron ten strach oswaja. Oswaja też Alę w relacjach z rówieśnikami, i jej rówieśników w relacjach z Alą. A robi to w sposób delikatny, z ogromną wrażliwością, niemal poetyckością. Tekst jest tu prosty, ale niebywale plastyczny i działający na wyobraźnię. Autor miesza realizm z magią, dzięki czemu ten trudny temat, jakiego się podjął, nie będzie dla młodych czytelników przytłaczający.

„Chłopiec z lasu” jest jak echo w lesie – będzie w Tobie rezonować jeszcze długo po skończonej lekturze. Porusza bowiem serce i zmusza do refleksji. Pokazuje, że w chwilach największego kryzysu najważniejsze są te proste gesty i serce otwarte na innych. Po prostu wystarczy być człowiekiem.