Wyobraź sobie, że jesteś królikiem, a do mieszkania obok wprowadza się wąż. Dokładniej wężyca. Zwiewasz, gdzie pieprz rośnie? A może zaintrygowana/y zaczniesz podążać jej śladem? W końcu nigdy wcześniej nie spotkałaś/eś żadnej anakondy 🙂

„Długaśna sąsiadka” jest właśnie o króliku, który trochę się boi, ma pewne uprzedzenia, jednak decyduje się poznać bliżej nową sąsiadkę. Wężyca go intryguje i czaruje, podąża więc za jej długaśnym ogonem. Mija ulice Pożarną, Dzięciołów i Bazyliową. Przygląda się wijącemu ciału wężycy i dziwi się, że nikt poza nim, nie zwraca na nią szczególnej uwagi. Na skrzyżowaniu Ceglanej z Ruchliwą obserwuje, jak nieznajoma sąsiadka w specyficzny sposób wije się przez jezdnię. Trafia za nią nawet do cukierni. Okazuje się, że anakonda lubi słodkości (woli torty niż króliki?!). Może w takim razie nic mu nie grozi?

Urocza opowieść o przełamywaniu stereotypów, o ciekawości innych i pokonywaniu strachu (zwłaszcza nieuzasadnionego). To również krótka historia o życzliwości, zauroczeniu i o tym, jak mylne mogą być czasem pozory.

Tematyka zacna, ale spójrz też na ilustracje! Trochę w stylu retro, postaci jakby kukiełkowe. Wydają się statyczne, ale przecież obrazują ruch (zwłaszcza wężowego ciała). Mają niepowtarzalny ciepły klimat.

„Długaśną sąsiadkę” polecam każdemu, kto potrzebuje wsparcia przy rozmowie na temat uprzedzeń i stereotypów. Będzie wdzięcznym punktem wyjścia 🙂

„Długaśna sąsiadka”, Kęstutis Kasparavičius

Wydawnictwo EZOP, 2020

Liczba stron: 32

Wiek: 5+

Inne książki o relacjach: „Wszystko o różnorodności„, „Recepta na szczęście”, „Skunks i Borsuk”