"Opowieść z Zielonej Rzeki" - Mama Basi Czyta Blog o książkach dla dzieci

Rozkoszuję się ostatnio w historiach niespiesznie płynących. Które są jakby zawieszone w czasie i pozwalają przyjrzeć się światu z nieznanej dotąd strony. Podglądanie świata wydr i bobrów było dla mnie czymś niecodziennym. Zwłaszcza że „Opowieści z Zielonej Rzeki” nie jest książką przyrodniczą, która tłumaczy życie tych zwierząt, a historią rodzinnych więzi, sekretów i podążania za przeznaczeniem.

Holly Webb słowami maluje nadrzeczny krajobraz, który jest dla bohaterów zarówno schronieniem, jak i zagrożeniem (zwłaszcza gdy woda w rzece podnosi swój poziom). Wydry obawiają się kolejnego zalania ich siedlisk, żeremia bobrów również są w niebezpieczeństwie. Jednak te dwa gatunki nie żyją ze sobą w zgodzie. Przez kilka pierwszych rozdziałów naprzemiennie obserwujemy losy Satynki i bliskich jej bobrów oraz Szuwara, syna przywódczyni wydrowego stada. Ich losy jednak potoczą się tak, że te dwa zwierzaki wyruszą we wspólną wyprawę wzdłuż rzeki. Czy uda im się ją poskromić?

„Opowieść z Zielonej Rzeki” to pełna przygód i niespodzianek wyprawa przez szuwary i trzciny.

Wątek przybierającej na sile rzeki jest jednak tłem dla rozterek bohaterów. Zdaje się odzwierciedlać ich myśli, woda wzbiera i piętrzy się tak, jak odkrywane jeden po drugim sekrety. To właśnie one powodują, że powolna fabuła wciąga i zaskakuje. „Opowieść z Zielonej Rzeki” udowadnia, że akcja wcale nie musi być dynamiczna i pełna zwrotów, aby zatrzymać uwagę czytelnika, zwłaszcza takiego, który choć raz czuł się w swoim świecie nie na miejscu. Komu wydawało się, że nie pasuje do reszty. Wątpliwości bohaterów, ich myśli i decyzje mogą okazać się wtedy bardzo bliskie.

Ta książka to również przygoda, zaskoczenia i wzruszenia. To momenty wymagające od bohaterów odwagi i animuszu. To w końcu historia o przyjaźni, szacunku do natury i rodzinnych więzach. Idealna do czytania w chwilach, w których potrzebujesz wyciszenia i oderwania się od pędzącej rzeczywistości.

Ogromny plus za estetykę wydania, za nieliczne, ale w pełni oddające nastrój opowieści ilustracje i okładkę, która magnetyzuje.