-
„Chłopiec, dziewczynka i mur” Ulf Stark
Jak pachnie Twoja tęsknota za beztroską? Jaki kolor mają Twoje wspomnienia radosnych chwil z dzieciństwa? Moja tęsknota pachnie watą cukrową, a wspomnienia mają kolor błękitny, bezchmurnego nieba. Dla Sulafy, bohaterki „Chłopca, dziewczynki i muru”, tęsknota pachnie pomarańczami i ma ich kolor. Sulafa i Adham to rodzeństwo, które tęskni za domem, drzewami, szkołą i śmiechem, pozostawionymi za wysokim murem. Teraz mieszkają po jego drugiej stronie, nostalgia dopada ich niemal codziennie, a śmiech bardziej przypomina kaszel. Sulafie marzy się pomarańcza z drzewa, które rosło w ich ogrodzie. W związku z tym Adham wpada na nieco karkołomny pomysł przeskoczenia muru. Trenuje codziennie, a Sulafa niezłomnie mu kibicuje i pisze wiersze. Gdy po wielu…
-
„Chcemy nasze czapki!” Eva Lindström
Jaki jest sekret udanej książki o dzieciństwie i jego codzienności? To prostota, treść bez ozdobników, metafor, ukrytych przekazów i ubarwiania. W dużym uproszczeniu – „miałam czapkę, zgubiłam, a potem się znalazła, nie wiadomo jak”. Przecież właśnie takie historyjki opowiadają nam dzieci, gdy wracają z przedszkola. I to jest magia zwyczajnych chwil, o jakich przeczytacie w książce Evy Lindström „Chcemy nasze czapki!”. Czwórka dzieci, każde z nową czapką na głowie. Właśnie są na przyjęciu urodzinowym, na którym tata Adama prezentuje magiczne sztuczki. Kolejna atrakcja to znikające czapki, więc Siri, Tom, Maja i Marko oddają swoje nakrycia głowy jako rekwizyty w zabawie. Sztuczka jest na tyle skuteczna, że czapki przepadają. Po czasochłonnych…
-
„Opowiastka o staruszku i psie” Barbro Lindgren, Eva Eriksson
To niebywała umiejętność, aby w tak filigranowej książeczce zmieścić najbardziej rozczulającą historię, jaką można sobie wyobrazić. To również niespotykane, aby książka z taką siłą otwierała serca i pobudzała do refleksji, a przy tym była prosta i wywoływała uśmiech na twarzy. Taką książką jest właśnie „Opowiastka o staruszku i psie”. Barbro Lindgren w nastrojowy sposób snuje historię pewnego staruszka, który, mimo że był miły i uprzejmy, przez wszystkich postrzegany był jako niezdarny i zbyt niepozorny. Nie miał przyjaciół i czuł się bardzo samotny. Nadejście wiosny tchnęło w staruszku nadzieję na znalezienie przyjaciela, dlatego porozwieszał na drzewach ogłoszenia: „SAMOTNY STARUSZEK SZUKA PRZYJACIELA”. Po kilku dniach do staruszka siedzącego przed domem, dołączył pies…
