"Co zrobi Frania? Oczekiwanie na święta" - Mama Basi Czyta Blog o książkach dla dzieci

Przed Tobą książka, która spełnia kilka funkcji. Po pierwsze wprowadza malucha w świąteczny nastrój, bo całość dotyczy oczekiwania na święta. Po drugie podpowie, jak radzić sobie z uczuciem zniecierpliwienia (czekanie to przecież męczarnia, a na święta to już w ogóle!) i zdradzi, jak można przyspieszyć czas. A po trzecie zachęca do czytania i słuchania, bo to książka aktywizująca (czytelnik wczuwa się w postać Frani i zgaduje, co bohaterka zrobiła w danej sytuacji). I jeszcze jedno, „Co zrobi Frania? Oczekiwanie na święta” to książka, którą po prostu czyta się dla przyjemności. A dawanie radości z czytania to najważniejsza funkcja każdej dobrej książki.

Frania nie da sobie w kaszę dmuchać. Skoro już dostała kalendarz adwentowy z czekoladkami, to po co wydzielać sobie po jednej czekoladce dziennie? Przecież można zjeść kilka na raz. A jeśli chce napisać list do Mikołaja, ale jeszcze nie zna wszystkich liter, to przecież może podyktować tekst starszemu bratu. A jak nakryć stół do wigilijnej kolacji, gdy się nie ma o tym pojęcia? Wystarczy obejrzeć filmik, na którym pani pokazuje, jak fikuśnie składać serwetki. Frania na wszystko znajdzie sposób. A może te pomysły, choć na trochę pomogą jej też zapomnieć o tym, jak nudne jest czekanie?

„Co zrobi Frania?” to mądra i przemyślana seria dla młodszych dzieci

To bardzo mądra i dobrze przemyślana książka. Podoba mi się klarowna konstrukcja z rozpoczęciem (Frania mówi kilka słów o sobie), rozwinięciem (historie Frani, w których czytelnik widzi, jak bohaterka zachowuje się w różnych sytuacjach) i zakończeniem. I na zakończeniu zatrzymam się na chwilę, bo to mocny element tej książki. To właśnie tu czytelnik dowie się więcej o cierpliwości i zniecierpliwieniu. Pozna też kilka sprytnych wskazówek na umilenie sobie oczekiwania, ale też dowie się, że niektórych spraw po prostu nie da się przyspieszyć. I że najtrudniejszy rodzaj cierpliwości, to cierpliwość do samego siebie.

Jestem przekonana, że maluchy pokochają Franię, bo to właśnie ich językiem mówi bohaterka. Dziecięca perspektywa jest tu bardzo wyraźna, a całość swobodna, luźna i dowcipna. Czuć też szacunek do czytelnika, do jego emocji, wrażeń i możliwości.

Wspaniała propozycja książkowa na świąteczny czas!