-
„Przepisy z balkonu i ogródka”
To najbardziej czuła książka kucharska, jaką miałam w rękach. Taka, w której dynie kuszą krągłościami, a ziemniaki lubią „(…) chłodne i ciemnie miejsca. To przypomina im, jak były małymi ziemniaczkami zakopanymi w ziemi”. W tej książce są nie tylko owoce i warzywa. Są też ludzie, wspólnota i współpraca. Ktoś zrywa groszek z ogródka, ktoś inny z wiśni robi kolczyki, a jeszcze inni wspinają się na drzewko pomarańczowe. Ten nieco sielski i kojący nastrój nadaje wyjątkowości „Przepisom z balkonu i ogródka”. Czytając tę książkę, niemal czułam na skórze upał lipcowego dnia, a na języku smak soczystych wrześniowych gruszek. Przypomniałam sobie zapach zimnej i wilgotnej piwnicy, gdy mama wysyłała mnie po ziemniaki…
-
„Mazurek Dąbrowskiego. Nasz hymn narodowy”
Być może zastanawiasz się, po co pisać książkę o hymnie narodowym. Przecież wszyscy go znają, dzieci uczą się go w szkołach, grany jest nawet na meczach. A po to na przykład, aby nie śpiewać błędnie „póki my żyjemy”, a „kiedy my żyjemy”. Albo, żeby dowiedzieć się, jaka historia stoi za powstaniem „Mazurka Dąbrowskiego”. A także, aby wiedzieć, kim w ogóle były osoby, o których śpiewamy w hymnie – Dąbrowski, Czarniecki, Bonaparte, czy wspomniana w czwartej zwrotce Basia. I kto w ogóle stworzył nasz hymn. Małgorzata Strzałkowska już we wstępie rozbudza w czytelnikach i czytelniczkach iskrę ciekawości. Pisze w nim o procesie gromadzenia materiałów do książki, o ich weryfikacji, o szukaniu…
-
„Szkoła szpiegów. W tajnej służbie.
Za każdym razem, gdy ktoś pyta o wciągającą książkę dla młodszych nastolatków i nastolatek, moje czytelnicze serduszko skacze z radości. Bo okazuje się, że młodsza młodzież też czyta, a literatura dla tej grupy wiekowej ma się naprawdę dobrze. Zresztą podrzuć swojemu dziecku „Szkołę szpiegów. W tajnej służbie” i sam_a obserwuj, jak szybko wsiąknie w świat tajnych agentów. „Szkoła szpiegów. W tajnej służbie” to piąty tom przygód Benjamina Ripleya, trzynastolatka, który jest uczniem Akademii Szpiegostwa CIA. (Książki warto czytać po kolei, ale jeśli zaczniesz tak jak ja, od końca, to nie martw się, autor zadbał o subtelne wzmianki nawiązujące do poprzednich części, więc się nie pogubisz). Ben to z jednej strony…
-
„Pan Brumm wchodzi na boisko”
Gdy wydry pukają do Twoich drzwi i mówią, że pomyślały o Tobie, bo potrzebują rozegrać mecz próbny z jakimiś „cieniasami”, to takiej zniewagi nie można odpuścić. Trzeba wtedy zebrać przyjaciół, czyli bobra, borsuka, jeża i złotą rybkę, i ruszyć na boisko, aby udowodnić to i owo przemądrzałym wydrom. I właśnie o meczu piłkarskim pełnym zwrotów akcji jest książka „Pan Brumm wchodzi na boisko”. Drużyna Pana Brumma (przyjaznego niedźwiadka) początkowo pełna zapału, szybko jednak traci pewność siebie, gdy zauważa, że wydry to całkiem mocny zespół. Mają bowiem odpowiednie stroje i potrafią robić piłkarskie sztuczki. Na dodatek sędzią jest wujek wydr, Ryjek. I jak tu z nimi wygrać? Pierwsza połowa okazuje się…
-
„Zabawy z dźwiękiem”
Najnowsza seria od wydawnictwa Harperkids to cztery tytuły, które łączą w sobie obraz, tekst, dźwięk i dotyk. Przeznaczone są dla najmłodszych czytelników i czytelniczek, a dzięki różnorodnej tematyce trafią w gust każdego i każdej z nich. Jest tu więc historyjka o pewnym lwie, który uciszał hałaśliwe zwierzęta. Dlaczego to robił? Bo nie chciał, aby ktoś obudził jego małe lwiątka (jakie to życiowe 😉 ). Jest też opowieść o leniwcu, który bardzo powoli jechał samochodem. Popędzały go lew, panda, a nawet żyrafa. Nikt nie mógł się spóźnić. A dokąd? Na przyjęcie urodzinowe leniwca, oczywiście. Kolejna część zabierze Cię rakietą w kosmos, aby przeżyć tam niezapomnianą przygodę i odnaleźć księżyc. A ostatnia…
-
„Basia i przegrywanie”
Jakbym miałam wskazać jedną serię książek, która jest z nami od zawsze, to byłaby to właśnie „Basia”. I każda kolejna część zyskuje status tej najbardziej ulubionej przez Basię. Miłość Basi do „Basi” jest więc tak wielka, jak tytułowej bohaterki do Miśka Zdziśka. Tym razem Zofia Stanecka postanowiła oswoić temat przegrywania. I jak zwykle robi to w sposób rozbrajający, lekki i bez pouczającej aury. A konsekwencja autorki do przedstawiania bohaterów z ich słabościami i niedoskonałościami zasługuje na docenienie. Dzięki niej zarówno dzieci, jak i dorośli, niejednokrotnie przejrzą się w tych historiach jak w lustrze. „Basia i przegrywanie” to książka, która na rywalizację pomaga spojrzeć z innej perspektywy. „Basia i przegrywanie” jest…
-
„Niuniuś i wiosna”
Książki o Niuniusiu mają w sobie pewien urok, któremu trudno się oprzeć. Zastanawiałam się, co jest jego źródłem. Główny bohater? Na pewno, bo jest po prostu dzieckiem pełnym swobody i ciekawości świata. Jego rodzice? Pewnie też, bo to właśnie od nich Niuniuś czerpie pewność siebie i przy nich czuje się bezpiecznie. A może Niuniusiowe przygody i sytuacje, z którymi się spotyka mają w sobie jakiś czar? Ale przecież one są takie zwyczajne i nie zaskakują. I właśnie to jest ich moc! A więc sekret tkwi w prostocie codzienności, w Niuniusiu, który może być po prostu sobą, czyli dzieckiem, i w jego rodzicach, którzy zawsze są blisko i dają mu wolność.…
-
„Chrupek”
Jestem pewna, że gdyby Chrupek istniał naprawdę, to rozkochałby w sobie każde dziecko. Dorosłych pewnie też, bo trudno oprzeć się urokowi tego białego kundelka z łatką na oku. Zwłaszcza że swoim zachowaniem przypomina niejednego przedszkolaka. Który rodzic choć raz nie walczył z dzieckiem o założenie kurtki/butów/czapki (do wyboru)? A może częściej przytrafia Ci się rola rozjemcy, mediatora lub negocjatora, gdy rodzeństwo gra sobie na nerwach? Pewnie masz teraz w głowie jeden z takich momentów. Wyrzuć go, puść tę myśl i wróć do Chrupka. Wyobraź sobie, że nawet mały biały piesek może mieć problem z paradowaniem po podwórku w kurteczce. A jeśli już zostanie mu założona, to zrobi wszystko, aby się…
-
„Kałużysko”
Tak jak Emil, bohater „Kałużyska” rozlewa się, gdy przestaje być dobrze, tak ta książka rozlała się we mnie. Pewne szczeliny wypełniła, a innym pozwoliła się otworzyć. Choć to opowieść o depresji i wydawać by się mogło, że przez to nie jest dla każdego, to jednak jej autentyczność porusza dogłębnie. A przez to właśnie staje się uniwersalna. Bo to nie tylko książka o depresji u dzieci. To również apel o uważność dorosłych. O ich bliskość, zrozumienie i czujność. To także afirmacja życia w wiosce tworzonej przez ludzi serdecznych i dobrych. To wreszcie opowieść o emocjach. Tych zepchniętych na samo dno i tych, które gorączkowo szukają ujścia. Anna Augustyniak o depresji pisze…
-
„Przygody Lottie Lipton”
Dobra książka detektywistyczna może przekonać młodych sceptyków i młode sceptyczki czytania do tej jakże wyśmienitej formy rozrywki. Znam dzieci, które twierdzą, że nie lubią czytać, chyba że mowa o książkach detektywistycznych. I najlepiej, aby jeszcze były w seriach. I super, bo właśnie wpadły w moje ręce dwie arcyciekawe książki o pewnej młodej detektywce i jej wujku. A w tle londyńskie muzeum, historia i archeologia. Przed Tobą „Przygody Lottie Lipton. Klątwa egipskiego kota” oraz „Przygody Lottie Lipton. Sekrety kamienia”. „Lottie Lipton” to książki detektywistyczne, które łączą w sobie tajemnicę, dobry humor, aktywizujące zagadki i całkiem solidną garść wiedzy historycznej. W „Klątwie egipskiego kota” oprócz tego, że razem z bohaterami będziesz szukać…
